Предмет: Экономикалық теория
Тип: Курстық жұмыс
Объем: 25 стр.
Год: 2008
|
Закрыть
|
Ақшаның құн формасы
Жоспары
Кіріспе 3
І Экономикадағы ақшаның құн формасы 4
1.1 Құн формасының эволюциясы 4
1.2 Ақшаның құн теориялары 5
1.3 Ақшаның құн заңы 6
1.3.1 Тұтыну құны 6
1.3.2 Айырбас құны 7
1.3.3 Құн нысаны 8
2 Экономикалық теориядағы ақша 9
2.1 Ақшаның пайда болуы 9
2.2 Ақшалардың түрлері 11
2.3 Ақша және оның экономикадағы ролі 21
Қорытынды 23
Қолданылған әдебиеттер 25
Кіріспе
Ақшаның құн түрінің дамуы мынаны куәландыруды: ақша бұл техникалық айырбастау құралы емес, ол жалпылама эквиваленттік (балама) роль атқаратын тауар. Кез келген тауар өзінің құнын ақшамен көрсетеді.
Әр түрлі құн теориясы бар. Олардың бірі - еңбекті теориясы, қоғамдық абстракты еңбекпен ұстау және тауар құны мөлшерін анықтайды, өндірістеріне жұмсалғанына.
Ақшаның бірінші қызметі - құн өлшемі. Ақшаның көмегімен басқа барлық тауардың құнын көрсетуге болады. Осы қызметті ойша нағыз ақшалар атқарады. Кез келген тауардың құнын ақшалай түрде көрсету үшін, нақты ақшаны талап ету керек емес. Тауар құнының ақшалай көрсетілуі баға деп аталады. Баға сұраным мен ұсынымның әсерінен құннан ауытқуы мүмкін. Сондықтан тауар өз құнына да және сұраным мен ұсынымнан да тәуелді.
Тауардың айырбасталу кезеңінде құнның көрінісі төмендегідей түрге ие болады: алғашқысы жай немесе кездейсоқ, ол алғашқы қауымдық қоғамда бірінші ең ірі еңбек бөлінісінен соң, жалпы алғашқы қауым тайпасынан малшылар тайпасының бөлінуі арқылы пайда болды. Бір тайпалар малмен айналысса, ал екіншілері – жермен айналысты, сөйтіп өнімді айырбастау үшін экономикалық негіз пайда бола бастады. Мұндай айырбас алғашқыда кездейсоқ, бірегей сипатқа ие болды: (1 қойға = 1 қап астық) эквивалент.
І Экономикадағы ақшаның құн формасы
1.1 Құн формасының эволюциясы
Қоғамдық еңбек бөлінісінің одан әрі дамуы, тауар өндірісінің өсуі, құн формасының эволюциясы, айырбас жүйелігінің артуы - барлық тауарлар дүниесінен басқа тауарлар барған сайын осыған көбірек айырбасталатын болған бір тауардың бөлініп шығуына әкелді. Бұл құнның жалпыға ортақ формасының пайда болуы деген сөзі еді. Кез келген басқа тауарларға тікелей айырбасталуға қабілеті бар тауар жалпылама эквивалент деген ат алды. Әр түрлі халықтарда және сол бір халықтың өзінің тарихының әр түрлі кезеңдерінде жалпылама эквивалент рөлін әр түрлі өнімдер (мал, аң терілері, піл сүйегі және т.б.) атқарады. Уақыт өте келе, бұл рөлді барлық жерде дерлік үнемі күміс пен алтын атқаратын болды.
1.2 Ақшаның құн теориялары
Әр түрлі құн теориясы бар. Олардың теориясы - еңбекті құн теориясы, қоғамдық абстракты еңбекпен ұстау және тауар құны мөлшерін анықтайды, өндірістеріне жұмсағанына. Мына теория негіздері ағылшын экономистермен жасалған У. Петти, А. Смитом және Д. Рикардо. Петти ойды айтты, не жалпы құн еңбекпен анықталады. Смиттің сәйкесінше, заттың өндіріс салалары тауарлардың құны кез келгенге жасалады, бірақ ол нақтылы еңбекке құрушы қасиет құнын қосымша жазған. Рикардо еңбекпен тауарлардың құнын анықтайды, өндіріске олардың жұмсалғанмен, оның нақтылы түріне қатыссыздық. К. Маркстың жұмыстарында тауар өндірушілердің еңбек екі жақты табиғаты алғашқы рет ашылған болатын.
Қазіргі заманғы шарттарында құн кең көп таралған теориясына шекті пайдалы теориясы келеді. Ол өзінің жұмыстарының басын К. Менгер, Е. Бем-Баверк, Ф. Визерден алады.
1.3 Ақшаның құн заңы
Қоғамдық өндірістің тауарлық нысанының ерекшелігі құн заңының іс-әрекетінен нақты көрінеді. Құн заңы тауар өндірісі мен тауар айналысының негізгі заңы. Құн заңының іс-әрекетінің мәні мынада: тауарларды өндіру мен айырбастау оларды жасап шығаруға жұмсалған қоғамдық қажетті еңбек шығындары негізінде жүзеге асырылуға тиіс. Сонымен құн заңы тауарлы өндірістің ең мәнді сипатын көрсетеді немесе әр қилы тауар өндірушілердің шаруашылық нәтижесінің қорытындысында өнім айырбастауда эквиваленттілікті талап етеді. Ал тауар ақша айналысында құн заңы баға заңы болып табылады.
1.3.1 Тұтыну құны
Экономикалық теория тауардың қоғамдық қажетсінуді қанағаттандыру қабілетін тұтыну құны деп аталады.
Тұтыну құны - тұтылған жағдайда ғана жүзеге асатын тауардың сипаты.
Тұтыну құны - тауардың пайдалылығы, адамның белгілі бір қажетін қанағаттандыру қажетін қанағаттандыру қасиеті. Ол тұтыну бұйымдары, не өндіріс құрал-жабдықтары ретінде адамдар қажетін өтейді. Тұтыну құнның ерекшеліктері:
1.3.2 Айырбас құны
Тұтыну құны бар затты әлі тауар дей алмаймыз. Ол үшін - айырбас құны немесе басқаша құн болуы керек.
Тауар өндірушінің өзі үшін өндірілген өнімнің пайдалы қасиеті - оның басқа қажетті материалдық игіліктерге айырбастау сипаты. Экономикалық теорияда тауардың басқа тауарларға белгілі пропорцияда айырбасталу сипаты «айырбас құны» деп аталады. Айырбас құн - тауар басқа заттармен салыстыру арқылы қаралатын зат екенін білдіреді, сонымен бірге заттар арасындағы қатынас орнаған жерде оларды өндірген адамдар арасындағы қатынас та бүркеленіп көрінетінін байқауға болады.
Айырбас құны - ең алдымен сан арақатынасы түрінде көрінеді. Мұнда біртектес тұтыну құндары екінші біртектес тұтыну құралдарына айырбасталады. Бұл арақатынас уақыты мен орнына қарай ылғи өзгеріп отырады. Мысалы, 50 кг астық 25 метр матаға қатысы - осы тауардың айырбас құны болады. Жай көзге бұл бір кездейсоқ қатынас сияқты. Өйткені 50 кг астықтың бүгін 20 метр, ертең 30 метр матаға да айырбасталуы мүмкін ғой. Алайда осы кездейсоқ жайдың өзінде бір заңдылық бар. Оның негізі тұтыну құнында емес (екеуінде екі түрлі), осы тауарларды өндіруге жұмсалған қоғамдық еңбекте.
1.3.3 Құн нысаны
Алғашқы кезеңде айырбас өте кездейсоқ, жай түрде орын алды. Осыған орай құн да кездейсоқ, жай нысанда дамыды. Мысалы, бір қой бір қап астыққа айырбасталды, яғни бір заттың құны (қойдың) екінші бір тауар арқылы (астық) анықталады. Біздің мысалымызда бірінші тауар (қой) активті рөл атқарып тұр. Яғни өзінің құнын екінші бір тауар астық арқылы анықтап отыр. Яғни өзінің құнын екінші бір тауар астық арқылы анықтап отыр. Сондықтан оны относительді құн нысаны дейміз.
2 Экономикалық теориядағы ақша
2.1 Ақшаның пайда болуы
Тарих құрылуының ұзақ мерзімді уақытында ақшаның пайда болуы және мәні туралы біркелкі шешімін рапқан емес. Экономикалық мектептің бір өкілдері ерте дүниедегі грек ойшылы Аристотель ұсынған қағидаға сүйене отырып, ақшаны - белгілі шарт, адамдар арасындағы саналы келісім нәтижесі деп қараған. Басқа бағыттағы мектептің өкілдері ақшаны - мемлекет бекіткен тауарды айырбастауға қажетті құрал ретінде қарастырған. Үшінші өкілдері ақша өзінің табиғаты бойынша алтын мен күміске жататындығын айтқан.
Ақшаның пайда болуын түсіндіру үшін, «тауар құны қатынасында қорытындылатын, құнның даму көрінісіне көз салып, оның қарапайым терең байқалатын бейнесін, көзді алатын ақшалай түріне дейін қарау керек. Сонда ғана оның жұмбақтығы да жойылады».
2.3 Ақша және оның экономикадағы ролі
Ақшалардың әр түрлі теориялары бар. Металдық теория мейірбан олардың металдармен теңестіреді. Оның пікірі бойынша (меркантелистердің); алтын және күміс табиғатта ақшаларға келеді, өз табиғи қасиеттермен байланысты.
Номиналдық теория есептік шартты бірліктер белгілермен ақшалар есептейді.Мына теория сонымен қатар ақшалардың табиғатын теріске шығарады.
Ақшалардың сандық теориясы ақшалардың құны олардың кері санының тәуелдігіне болады, ақшаның көп болуы олардың құны азырақ болады.
«Реттеу валюта» теориясы білдіреді синтез жайларының номиналдық және сандық теориясы өзімен білдіреді, Кейнс өкілі қағаз ақшаларды асыра мақтайды, олардың артықшылығына қарай саны олардың назар аударуы мемлекетпен анықта алады.
