Загрузка страницы

Для Казахстана

Курсовые

Дипломные

Отчеты по практике

Расширенный поиск
 

Предмет: Саясаттану

Тип: Бақылау жұмыс

Объем: 7 стр.

Год: 2012

Полный просмотр работы

Саяси талдау


Жоспар

1 Саяси талдау 3
1.1 Саяси талдау жасау амалдарының құрылысы мен ерекше белгілері 3
1.2 Саяси талдаудың жеке әдістері 4
Әдебиеттер 7

1 Саяси талдау

1.1 Саяси талдау жасау амалдарының құрылысы мен ерекше белгілері

Саяси талдау амалдарын екі топқа бөлуге болады, олар – жалпы және жеке. Жалпы амалдар талдаудың әр қадамының бағытын, қарастырылу жағын және тәсілдермен қамтамасыз етілуін білдіреді. Бұл топқа ивент-талдауды (ағылшын event-оқиға), ситуациялық талдауды және т.б. жатқызуға болады. Жеке амалдарына статистика, социология, экономика және т.с.с. пәндерден алынған стандартты амалдар жатады; оларды әр түрлі комбинацияларда жеке қадамдап қолдану белгілі бір мақсаттан, мысалы, мәселенің сипатымен, зерттеу бағытымен, қайнар көздерінің бар болуымен, организациялық және басқа да ресурстармен қамтамасыз етілуімен, т.б. белгіленеді. Бұл топқа іріктемелік амалды, эксперттік бағалау амалын, корреляциялық және факторлық талдауды, контент – талдауын, математикалық модельдеуді, пайда және ұстап қалу талдауын жатқызуға болады.

1.2 Саяси талдаудың жеке әдістері

Саяси талдаудың жеке әдіс спецификасы саяси талдау құрылымының процесімен сәйкес келеді, шарт және межелер санатында маңызды этап жағдайында, сонымен қатар, олардың аналитикалық және қажетті мүмкіндіктері сәйкес келеді.
Мәселенің құрылуы мен концептуализация зерттеуді таңдау әдістерін қажет етеді контент – талдау, сұхбат, тестілеу, экспериментальді әдіс, саяси талдау барысында ақпараттық базаны кеңейтеді. Осының негізінде бейнелік, сапалы және тағы да басқа әдістер пайдаланылады. Тарихи, нормативті, құрылымдық-қызметті, жүйелі, институтты және басқа да тарихи контекстті айқындайтын мәселелер «қатарлау» қарастырылады.

Әдебиеттер

1 Выдрин Д. И Очерки практической политологии. – Киев. : Луч, 1991. – С. 180.
2 Василенко И. С. Политические переговоры. – М. : Академия, 2006. – С. 380.
3 Гаджиев К. С. Политическая философия. – М. : Политиздат, 1999. – С. 368.
4 Кудинов О. П. Большая книга выборов. – М. : Просвещение, 2003. – С. 240.
5 Поляков Л. В. Основы политического консультирования: теория и практика. – М. : КДУ. Изд-во МГУ, 2004. – С. 135.