Байсерке
Байсерке Ұлы жүз ішіндегі Дулаттан шыққан әйгілі ¬Өтеген батырдан өрбиді. Байсеркенің әкесі Қылыш он саусағынан өнері төгілген ісмер,өлмес өнердін парқын білетін,сері көніл сергек жан болса керек.осындай дәстүрлі өнері бар ортада өскен Байсеркенің домбырашылык қабілеті жас кезінен-ақ.
Төңірегін тәнті еткен.ол ертегі жырларды әсіресе ән-күйді ішкен асын жерге қойып тыңдайды екен. Жас Байсерке ауылга келген әнші,музыканттардан бір адым қалмай жүріп,естігендерін көкірегіне тоқи береді.Жетісу алабы мен қырғыз елінің күйлуррін 16-17 жасынын өзінде-ақ жеріне жеткізе тартуды игерген Байсерке алқалы бас қосуларда небір дәулескер күйшілермен табан тіресіп домбыра тартысып, алыс-жақынға таныла бастайды.Көпшілік күйді ол бір-екі естігенде-ақ бұлжытпай салып алып,қайта тартып береді екен. Байсеркенің музыкалық жағынан өсуіне сол кездегі белгілі домбырашылар Есім, Үржарлык, Сарша дегендер септігін тигізеді.
Кез келген дарын иесі сиякты, Байсерке өнерінің де алды –арты шүйгін, күйшілік дәстүрінің арқауы үзілмеген сабақтастығы көілге қанағат ұялатады.
Байсерке 1906 жылы 64 жасында өз ауылында дүниеден қайтты.оның шығармалары қазақтың аспапты музыкасының алтын қорына айналды.
Қазақ күйінің тарихында өзіндік қолтанба қалдырған дарынды күйші ¬- Байсерке бабамыздың өнерін бұл күнде ұрпақтары жалғастыруда.